
Not all is lost is een voorstelling over lichamen die zorgen voor andere lichamen. Over de kracht van onze onderlinge afhankelijkheid. Over onze kwetsbare behoefte aan de ander. Wat betekent het om zorg te dragen? Wat betekent het om gedragen te worden?
In Not all is lost zoomt Davy Pieters in op de jongvolwassen levensfase. Een periode midden in het leven, tussen geboorte en dood in, waarin zorg dragen een steeds persoonlijkere betekenis krijgt. Ons lichaam en omgeving worden gevoed en gevormd door de mate van zorg die wij eraan besteden. Maar het grote belang van zorg wordt pas echt zichtbaar op het moment dat die ontbreekt. Waar zorg wordt ontzegd, vergaan dingen. Ze kwijnen weg.
Daarom is Not all is lost een ode aan de lichamen die het gewicht van de ander dragen. Die opvangen, aanraken, vastpakken en optillen. Het oncomfortabele omarmen. Die vasthouden en niet loslaten.
In Not all is lost koppelt Davy Pieters het element aarde aan de jongvolwassen levensfase. Hiermee maakt ze ruimte voor groei, maar ook voor verval, dood en stilte. De performers delen de vloer met een levend, aards landschap. Lichaam en landschap vertellen samen, in deze een beeldende fysieke performance, een panoramisch verhaal over zorg en verwaarlozing.