Herman van Veen begrijpt, ondanks dat hij van gisteren is, nog steeds wat hij bedoelt, zingt honderduit, speelt viool en danst wat hij dansen kan. Ook al krijgt de tijd er vat op, het nieuwe gaat er nooit vanaf. 

Daarom gaat hij weer op pad langs de theaters en doet hij ook Kunstmin aan.

Samen met Kees Dijkstra en zijn contrabas, Jannemien Cnossen en haar viool, Edith Leerkes met haar gitaren en Lieke Meijers met haar hemelse zang. Herman speelt een keuze uit zijn ijzersterke repertoire, spiksplinternieuw werk en draagt voor uit de nog niet verschenen bundel ‘Geen idee’. Ook gaat hij in op enkele verzoekjes.’Hij blijft een fenomeen’, schreef NRC.

zing het honderd uit
ook al ben ik van gisteren
speel altijd wel viool,
dans wat ik dansen kan
al krijgt de tijd er vat op
het nieuwe gaat er nooit vanaf