‘Keizer zonder kleren’ is een volwassen versie van het beroemde sprookje van Hans Christian Andersen, in de geest van Molière. Die putte sterk uit de commédia dell’arte en schotelde zijn publiek archetypes voor die de dwaasheden van het menselijk ras portretteerden. De Spelersfederatie en De Theatertroep zetten dan ook extravagante jurken, pruiken, valpartijen, hypocrisie en leugens om bestwil in voor dit scherp komische en satirische kostuumdrama dat lak heeft aan historische feiten.

We leven in een tijd van omwentelingen, van scherpe tegenstellingen en van verzet van de oude orde tegen nieuwe inzichten. ‘Keizer zonder Kleren’ wil de werking van de stok in het wiel tonen. De kleine gebeurtenis die er uiteindelijk toe leidt dat de heersende macht, die vastgeroest zit in zijn eigen idee over hoe het ‘heurt’ te zijn, van zijn troon valt door een ogenschijnlijk onschuldige vraag van buitenaf.